Je hebt inmiddels je hele huisje op orde. Jóuw plekje is Zero Waste! In de keuken heb je puur recyclebakken staan, je koopt al je voedsel verpakkingloos en spullen als kleding en gereedschap koop je enkel nog tweedehands. Je bent trots op jezelf en wil dit graag zo houden. Het voelt goed!
Je bent zo goed bezig, zelfs Obama zou nog trots op je zijn.
Daar gaan je principes?
Tot die lieve tante langskomt met een enorm cadeau, verpakt in plastic. Ze had wel gehoord van je nieuwe ideeën, maar kon het niet over haar hart verkrijgen om langs te komen zonder iets voor je mee te brengen. Alleen maar goede bedoelingen, wat een schatje! Echter, je vind het niet fijn dat zij jou deze spulletjes brengt. Je voelt je er slecht bij, maar wil ook zeker die lieve tante niet voor het hoofd stoten. Help!
Je wil dat íedereen het naar zijn zin heeft tijdens een bezoekje aan jou!
Denk voor jezelf!
Kun je je nog herinneren wat we vorige week bespraken over een ander iets opleggen? Dit is ook hier van toepassing. Als je mensen in een bepaalde norm gaat dwingen als ze bij je op bezoek willen, dan stoot dit alleen maar af. In dit geval niet alleen van je ideeën, maar ook van jezelf. Niet doen dus!
De sleutel bij het aannemen van normen en waarden, is dat je anderen ook in hun waarde moet laten betreffende die van hen. Pluspunt hierbij is wel, dat anderen dan sneller geneigd zijn dit ook bij jou te doen. Laat mensen dus gewoon binnen zoals ze zijn – zelfs als ze een cadeautje meebrengen wat je liever niet wil – en zorg gewoon dat je met de spulletjes die je krijgt op dezelfde nette wijze omgaat als met al het andere wat in jouw handen terecht komt.
Hierbij is het van belang dat je jezelf niet aanmeet wat er aan afval geproduceerd word bij een dergelijke gelegenheid: dit is geen moment van doorduwen om een verandering teweeg te brengen. Sterker nog, doorduwen helpt nooit.
Als er echt dingen zijn die je niet kunt weggooien, kun je altijd lief vragen of mensen het weer mee willen nemen. Natuurlijk met de vriendelijke uitleg dat je geen prullenbak hebt.
Een boodschap waarbij je spreekt vanuit jezelf, wordt zelden niet aangenomen.
Variatie in bezoekers
Bezoek heb je in verschillende vormen en maten. Zo heb je mensen die je heel goed kent, maar ook mensen die je minder vaak spreekt. De mensen die jou goed kennen, zullen vast al eerder van je principes hebben gehoord en er daarom mogelijk sneller op in kunnen spelen. Mensen die je minder goed kent inspireer je niet door bepaalde zaken af te dwingen, dus blijf ook bij hen losjes en leg uit waarom jij de dingen doet zoals je doet. Als mensen geïnteresseerd zijn kunnen ze altijd verder vragen. Alleen zó kun je mensen inspireren.
”It is rain that grows flowers, not thunder.”
Daarnaast heb je ook nog gepland bezoek en spontaan bezoek. Wees bij spontaan bezoek al helemaal lief voor de ander, maar ook zeker voor jezelf. Een oude gewoonte, zoals het meebrengen van afval-producerende cadeautjes, verander je niet in een dag en een nacht. Hier gaan jaren overheen. Voel je dus niet verantwoordelijk voor het direct omdraaien van je eigen bezoekjes, maar zie ook hier het grotere geheel.
Vertel de spontane bezoekers wat je de volgende keer liever hebt. De geplande bezoekjes kun je eventueel vooraf in een uitnodiging al aangeven dat je bepaalde materialen in jouw thuis niet kwijt kan en dus daarom ook liever niet meegebracht ziet.
Spring voorzichtig om met familie en vrienden!
Met andere woorden: als mensen zich in jouw huishouden niet Zero Waste (kunnen) opstellen, dan gaat dit voorbij jouw verantwoordelijkheid. Wees lief voor jezelf – voel je niet schuldig -, maar wees ook vooral lief voor de ander. Verandering kost tijd. Vertel over jouw eigen ontwikkeling en laat mensen zelf over de brug komen.
Niks zo fijn als die goede vriend op bezoek!
Tot die tijd, geniet je gewoon van je visite.
